‘Blow!’ (2008), het vervolg op hun debuut ‘Up&Out’ (2006), gaf al aan dat de sound van The Jazzinvaders geen eendagsvlieg was. Aanstekelijke dansbare jazz die de ambiance van de oude dance halls opnieuw adem inblies met frisse funk en indringende beats. Producer en dj Phil Martin en saxofonist Rob Delfos creëerden een sound die een impuls betekende voor de vernieuwing in de Nederlandse jazz. En bepaald succesvol. Dit betekent dat uitgezien wordt naar een nieuwe plaat van The Jazzinvaders. En die is er met ‘3’. Inderdaad is het de derde plaat van dit collectief maar niet zonder meer het vervolg op de voorgaande twee. The Jazzinvaders zou je met een knipoog ook ‘jazzinnovaders’ kunnen noemen. Want ook deze plaat is zonder meer vernieuwend te noemen, al is de lijn die eertijds is gekozen ook op deze plaat herkenbaar. Souljazz, invloeden uit funk en latin, beats en groove en strakke bigband-getinte blaaspartijen zijn ook op ‘3’ te horen. Maar er is meer ruimte voor de vocalen van Linda Bloemhard waarbij opvalt hoe mooi en bijzonder sterk die samenvloeien met het bandgeluid, in het bijzonder met dat van de blazers (Rolf Delfos op altsax, Jan van Duikeren op trompet en Guido Nijs op tenorsax). Staccato gearticuleerde vocalen en vloeiend gesmede harmonieën, zoals je bijvoorbeeld bij Earth, Wind & Fire kon horen, wisselen elkaar af. Ik denk dat je zonder meer kunt stellen dat The Jazzinvaders aan een avontuur zijn begonnen dat tot innovatieve jazz heeft geleid en ongetwijfeld nog tot heel veel moois gaat leiden. Deze derde plaat is daar een glorieuze getuige van. Frank Huser
